Λοιπόν η χρονομηχανή μας προσγειώθηκε στην δεκαετία 1940-1950 και προβλέπω ότι θα δούμε συναρπαστικά πράγματα. Κατ’ αρχήν, πρέπει να ντυθείς αναλόγως. Βρες επειγόντως ένα φιγουρίνι και τρέχα στην ειδική καμπίνα να αλλάξεις αμφίεση. Α, θυμήσου ότι είσαι κάπου στη Γαλλία. Ναί, ευτυχώς βρίσκεσαι στο Παρίσι. Και να! Έπεσες πάνω σε φωτογράφιση μόδας. Είσαι τυχερή, γιατί τα βλέμματα των περίεργων έχουν επικεντρωθεί στο μοντέλο. Προσπάθησε να είσαι διακριτική, κι αν σε κοιτάξουν περίεργα, να πεις ότι έρχεσαι από την Αυστραλία ή από κάπου μακριά, τελοσπάντων.
Το 1940 με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να κυριαρχεί, ουσιαστικά στο πρώτο μισό του, η μόδα ουσιαστικά "κοιμήθηκε". Με την κατάληψη του Παρισιού από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής, που διήρκεσε ως το 1944, μερικοί σχεδιαστές εγκατέλειψαν την πόλη του φωτός, ενω άλλοι παρέμειναν και συνέχισαν σιωπηλά το έργο τους, αποκομμένοι όμως από την Αμερική και την Αγγλία. Πιο συγκεκριμένα, ο οίκος Lanvin παρουσιάζει κλός φούστες, την ίδια στιγμή που στην Αγγλία και στην Αμερική αγοράζουν χρηστικά ρούχα με κουπόνια. Κυριαρχεί ο τύπος "σάκου", με βάτες στους ώμους, στρογγυλούς γιακάδες, τονισμένη μέση και μήκη ως κάτω από το γόνατο. Οι λονδρέζοι σχεδιαστές ενσωματώνονται σε οργανισμούς για να αντιμετωπίσουν ενωμένοι τα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Φροντίζουν ώστε η γυναικεία σιλουέτα να αναδεικνύεται ακόμη και μέσα από μιλιτέρ ρούχα.
Κι ενώ ο πόλεμος τελειώνει το 1945, ουσιαστικά η αυστηρότητα στις γραμμές των ρούχων συνεχίζεται έως το 1947, όταν ο Dior λανσάρει επιτέλους το New Look του. Με την επίσημη ονομασία της σειράς «Corolle», το New Look χαρακτηρίζεται από στρογγυλεμένους ώμους, στενή μέση και –κυρίως– μια μακριά, πλισέ φούστα. Το πιο διάσημο στυλ της σειράς, το "Bar Suit" χαρακτηρίζονταν από ένα λευκό, στενό σακάκι και πλισέ μαύρη φούστα. Ενώ αναφέρθηκε ως "νέο", τα σχέδια στην πραγματικότητα εξελίχθηκαν από το προπολεμικό στυλ.Το ίδιο στύλ θα επανέλθει το 1957, ελαφρά παραλλαγμένο.
Στην πασαρέλα των δρόμων του Παρισιού, μια βροχερή μέρα του 1942, διασκεδάζεις με τα βλέμματα των περαστικών που θαυμάζουν την κομψότητά σου.
Ο πόλεμος έχει τελειώσει, δουλεύεις σαν μοντέλο και έχεις την γνωστή μεταπολεμική μελαγχολία αποτυπωμένη στην έκφρασή σου.
Με τις φίλες σου δεν χάνετε ευκαιρία για shopping και κουτσομπολιό. Φοράτε ανοιξιάτικα συνολάκια και καπέλα που μοιάζουν σαν ταψιά στα μικροσκοπικά κεφαλάκια σας, αλλά..είναι της μόδας! Οι τσαντούλες σας είναι καταπληκτικές και θα φορεθούν και στο μέλλον. Σίγουρα!
Με την απελευθέρωση το Παρίσι ξαναζεί την πολυτέλεια και την λαμπρότητά του, καθώς τα χαμόγελα των μοντέλων ανθίζουν ξανά. Χαίρεσαι που η φίλη σου λάμπει και τα φλάς αστράφτουν στην αγαπημένη σου πόλη.
Εδώ ποζάρεις για περιοδικό πάνω στο ποδήλατό σου με τον σκύλο σου τον Μιλού στο καλαθάκι.Πώς φαίνεται η χρονοταξιδιώτισσα...
Στα κέντρα που διασκεδάζεις, μεσουρανεί το swing του Benny Goodman και η τζάζ του Count Basie, ενώ η ανδρική μόδα επηρεάζεται αρκετά από την αμφίεση των αφρο-αμερικανών μουσικών, που φορούν τα κοστούμια zoot.
Στις 5 Ιουλίου 1946, σε μια επίδειξη μόδας δίπλα στην πισίνα στο Piscine Molitor, του ομώνυμου πεντάστερου ξενοδοχείου που υπάρχει ως σήμερα στο Παρίσι, ανακαλύπτεις σοκαρισμένη το μπικίνι. "Πολύ τολμηρό για την εποχή", σκέφτεσαι. Ωστόσο, όπως κι εσύ, όλες οι γυναίκες στον κόσμο θα το λατρέψουν και θα το φορέσουν στις παραλίες. Αυτός ο τύπος μαγιώ σχεδιάστηκε από τον μηχανικό Louis Réard, αλλά μάλλον η ιδέα μοιράζεται και στον σχεδιαστή Jacques Heim (και ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης). Ο Heim ονόμασε τη δημιουργία του "άτομο" (atome), ως το μικρότερο μαγιώ του κόσμου, αλλά το μαγιώ πήρε το όνομά του από την ομώνυμη ατόλλη Bikini όπου και οι πυρηνικές δοκιμές στα Νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού. Ο Réard λοιπόν δικαιούται να λέγεται ο..νονός του μπικίνι!
Στους κύκλους σου, μεταπολεμικά, κυκλοφορούν διαδόσεις για την διάσημη Louis Vuitton και την συνεργασία της επιχείρησης με τους Ναζί. Κυκλοφορώντας στους δρόμους, είχες ήδη διαπιστώσει πως φίλοι σου είχαν υποχρεωθεί να φορούν στο στήθος το αστέρι του Δαυίδ, πράγμα που σε έκανε έξαλλη, όπως και το φλέρτ ανεγκέφαλων δεσποινίδων με στρατιώτες των Ναζί. Το ψάχνεις περισσότερο και ανακαλύπτεις πως "Μετά τον θάνατο του Georges Vuitton το 1936 και την ανάληψη της επιχείρησης από τον Gaston Louis Vuitton, ο οίκος κάνει χρυσές δουλειές κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας. Ενώ τα περισσότερα καταστήματα με παρόμοια είδη έχουν κλείσει, ο Louis Vuitton συνεργάζεται με την κυβέρνηση-μαριονέτα του Vichy, τον Philippe Petain και τους Ναζί που ήταν υπεύθυνοι για την εξορία των Γάλλο- Εβραίων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Louis Vuitton χτίζει ένα εργοστάσιο του οποίου ο μοναδικός σκοπός είναι να παράγει προϊόντα που δοξάζουν τον Petain και το κυβερνητικό του καθεστώς, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση του εισοδήματος της εταιρείας, αλλά και την αύξηση εξαγωγών της Γαλλίας προς τον υπόλοιπο κόσμο." Πληροφορία για το μέλλον.Και προβληματισμός.
Τα κοσμήματα που φοράς την δεκαετία 1940-1950, είναι μπρασελέ με τσάρμς και ταυτότητες, περιδέραια από χάνδρες και πέρλες (αληθινές ή ψεύτικες), σκουλαρίκια που εφάπτονται στους λοβούς σαν κουμπιά και συνοδεύουν τα περιδέραια με τα ίδια με εκείνα υλικά, δαχτυλίδια από χρυσό ή πλατίνα ή και συνδυασμό των δύο, με πολύτιμο ή ημιπολύτιμο λίθο στη μέση, με χαραγμένα τα αρχικά του χρήστη, ή στολισμένα με λουλούδια. Οι καρφίτσες σου φορεμένες στις μπλούζες σου έχουν σύμβολα ή εμβλήματα πατριωτικής σημασίαςκατά τη διάρκεια του πολέμου.Περιλαμβάνουν κόκκινα, λευκά και μπλε σχέδια, σημαίες, τρομπέτες, στρατιωτικά διακριτικά και σχέδια V και σχεδιάζονται έτσι ώστε να δηλώσουν την υποστήριξη στον πόλεμο και το υψηλό ηθικό των πατριωτών. Οι καρφίτσες κατασκευάζονται από μέταλλα, πλαστικά όπως βακελίτη και άλλα υλικά. Μεταπολεμικά, έχουν σχέδια από πουλιά και ζώα, γυναικεία αξεσουάρς και μερικές διαθέτουν και κινητά μέρη.
Στον κινηματογράφο θαυμάζεις μερικούς από τους πιο αγαπημένους σου χολλυγουντιανούς στάρς, όπως: τον Humphrey Bogart στην ταινία "Casablanca" το 1942, τον James Stewart στην ταινία "It's A Wonderful Life" το 1946, την Lauren Bacall στην ταινία του "The Big Sleep" της ίδιας χρονιάς, την Rita Hayworth στην "Gilda", πάλι το 1946, την Natalie Wood στην ταινία "The miracle on 34th Street" το 1947 και τον Fred MacMurrey στην ταινία "Double Indemnity" του 1944.
Ζώντας σε μια από τις πιο συγκλονιστικές δεκαετίες της ιστορίας, θα διηγείσαι στα παιδιά και στα εγγόνια σου για:
το χτίσιμο του στρατόπεδου συγκέντρωσης των Ναζί στο Άουσβιτς το 1940
τον βομβαρδισμό του Πέρλ Χάρμπορ το 1941
την επανεκλογή του Ρούσβελτ το 1944
την σύσταση του ΟΗΕ το 1945
την παράδοση των Ναζί το 1945
τα λυπηρά γεγονότα με τις ρίψεις ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι, το 1945
την σύσταση του ΝΑΤΟ ΤΟ 1947
τη δολοφονία του Γκάντι το 1948
Πρέπει να ξέρεις πως η δεκαετία 1940-1950 εκτός από τα χρώματα του πολέμου φέρνει μαζί της και μερικές από τις πιο σπουδαίες ανακαλύψεις προϊόντων και τεχνολογιών που χρησιμοποιούμε ως σήμερα. Δυστυχώς στην περίοδο αυτή, υπάρχουν και οι καταστροφικές ανακαλύψεις, όπως οι ατομικές βόμβες.
Εφεύρεση της έγχρωμης τηλεόρασης (1920 αρχή έρευνας-1950 πρώτη εκπομπή)
Εφεύρεση του σπρέυ αεροζόλ 1940
Κατασκευή του πρώτου jeep 1940
Κατασκευή του πρώτου ψηφιακού υπολογιστή Ζ3 1941
Εφεύρεση καταδυτικής φιάλης οξυγόνου και στολής 1943
Εισαγωγή της ιδέας εφαρμογής κινητής τηλεφωνίας 1947
Κατασκευή του τελειοποιημένου jukebox (1890 πρώτη εμφάνιση-1940 τελική μορφή)
Σύλληψη ιδέας κατασκευής του φούρνου μικροκυμάτων 1947
Περισσότερα εδώ: https://interestingengineering.com/11-inventions-from-the-1940s-that-still-shape-our-world-today
Έχεις ολοκληρώσει το ταξίδι σου στο χρόνο, αλλά νιώθεις ότι έχεις πολλά ακόμη να μάθεις σε αυτή την πλήρη γεγονότων δεκαετία. Όμως, η χρονομηχανή δεν σου δίνει άλλα περιθώρια, οπότε καλά θα κάνεις να αλλάξεις ρούχα στην καμπίνα, για να μην κινήσεις υποψίες επιστρέφοντας στο σήμερα. Μπορείς να καταγράψεις, ωστόσο τα πάντα στο ειδικό ημερολόγιο...
Comentarios