Τι κι αν δεν είναι η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου; Τι κι αν ο ρομαντισμός στις μέρες μας τείνει να γίνει είδος προς εξαφάνιση; Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να ερωτεύονται, να κάνουν όνειρα, να βλέπουν τα αστέρια αγκαλιά με το άλλο τους μισό. Μερικοί από αυτούς, θα συνεχίσουν να στέλνουν ραβασάκια σε χαρτί, αντί να στέλνουν μηνύματα αγάπης στο κινητό. Πάντα, στους αιώνες θα υπάρχει μία γυναίκα-μούσα για να εμπνέει την αγάπη,τα έργα και τις ημέρες επιφανών ανδρών. Σου έχω εδώ μερικά από τα ομορφότερα και πιο παθιασμένα ρομαντικά ραβασάκια που στάλθηκαν σε κάποιες κυρίες-αντικείμενα πόθου, από κάποιους επώνυμους κυρίους. Ξέρω, είναι αδιακρισία, κάτι σαν να κοιτάς τα σώψυχα του άλλου μέσα από μια ιδεατή κλειδαρότρυπα, αλλά, να πάρει η ευχή, είναι τόσο μα τόσο συναρπαστικό αυτό...
1. Πίσω στο μακρινό 1907 ο Γεώργιος Παπανδρέου, γράφει στην Σοφία Μινέικο, την
"Ακριβή του Σοφία :" «Είμαι ένας παράξενος άνθρωπος, Σοφία μου. Δεν συλλογίζομαι τα μελλούμενα· ούτε την ένωσή μας ή τα γεράματα. Χαίρομαι μόνο την καρδιά μου που σπαρταράει· αγαπώ τον πόνο μου"
2. Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ βραβευμένος με νόμπελ συγγραφέας και με προφίλ σοβαρό και απόμακρο, γράφει με ασυνήθιστη τρυφερότητα στην ηθοποιό Μάρλεν Ντίτριχ, "Δεν μπορώ να σου περιγράψω πώς κάθε φορά που σε έπαιρνα στην αγκαλιά μου ένιωθα ότι ήμουν στο σπίτι μου». Της έγραψε περίπου 30 γράμματα ενώ και δυό τους υποστήριζαν ότι ήταν μόνον φίλοι.
3. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης, εκείνος ο πολεμοχαρής και σκληρός Γάλλος αυτοκράτορας, φαίνεται πολύ ερωτευμένος με τη Ζοζεφίνα, που παρότι τη χώρισε, καθώς δεν μπορούσε να του κάνει παιδιά, εξακολουθούσε να της γράφει γράμματα εκφράζοντας τον έρωτά του: "Από τότε που σε άφησα είμαι συνεχώς θλιμμένος. Η ευτυχία μου βρίσκεται κοντά σου. Συνεχώς σκέφτομαι και ζω ξανά και ξανά στη μνήμη μου τη φροντίδα σου, τα δάκρυά σου, την τρυφεράδα σου. Ζοζεφίνα, η γοητεία της συντροφικότητάς σου δίνει γέννηση σε μια φλεγόμενη και λαμπερή φωτιά στην καρδιά μου. Πότε, απελευθερωμένος από κάθε έγνοια, θα μπορέσω να περάσω δίπλα σου τον καιρό μου, να μπορώ να σε αγαπώ, να σκέφτομαι την ευτυχία μας και να σου την αποδεικνύω;».
4. Ο Μπετόβεν, διάσημος μουσουργός, γράφει προς την άγνωστη "αθάνατη αγαπημένη" του: "Παρόλο που είμαι ακόμα στο κρεβάτι, οι σκέψεις μου πάνε σε εσένα, αθάνατη αγαπημένη. Να είσαι ήρεμη-Να με αγαπάς-σήμερα-χτες-πόσο συγκινητικά τα όσα επιθυμώ για εσένα- σε όλη μου τη ζωή και για πάντα. Ω, συνέχισε να με αγαπάς-μην παρερμηνεύσεις ποτέ την πιο πιστή καρδιά του αγαπημένου σου. Πάντα δική μου. Πάντα δικός σου. Πάντα εμείς". Η ταυτότητα της γυναίκας στην οποία απευθυνόταν στις τρείς επιστολές που βρέθηκαν στα προσωπικά του είδη μετά το θάνατό του, παραμένει ένα μυστήριο. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η "αθάνατη αγαπημένη" του Μπετόβεν ήταν κόρη διπλωμάτη, ονόματι Antonie Brentano, στην οποία ο συνθέτης αφιέρωσε τις «Παραλλαγές Diabelli Op. 120»
5. Ο Johny Cash, ο διάσημος αμερικανός παραγωγός, τραγουδιστής, ηθοποιός και συγγραφέας αλλά και πολύ ερωτευμένος με τη γυναίκα του, June, της γράφει: " «Γειά σου Τζουν. Έχεις τον τρόπο σου με τις λέξεις. Όπως έχεις και με εμένα. Μπορεί η φωτιά και ο ενθουσιασμός να έχουν φύγει τώρα που δεν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να τραγουδάμε. Όμως, το φλεγόμενο δαχτυλίδι (Ring of Fire ), όπως και το ομώνυμο τραγούδι του) ακόμα καίει γύρω μας, διατηρώντας την αγάπη μας πιο καυτή και από κόκκο πιπεριού".
6. Ο Γιώργος Σεφέρης, διπλωμάτης και ποιητής που πρώτος τιμήθηκε με το νόμπελ λογοτεχνίας το 1963, γράφει προς τη γυναίκα του Μαρία: "Ξαναδιάβασα τα γράμματά σου από την αρχή. Σου γράφω “δύο λόγια αγάπης”. Ένα πράγμα αισθάνομαι πως είναι το δυσκολότερο να σου δώσω να καταλάβεις: πόσο σε νιώθω, πόσο σε παρακολουθώ κι από μια σου λέξη ακόμη, όπως άλλοτε από ένα παίξιμο του χεριού σου. Πηγή: www.doctv.gr
7. Άλλος ένας διάσημος συγγραφέας και ποιητής, τιμημένος με το νόμπελ λογοτεχνίας το 1971, ο Πάμπλο Νερούδα γράφει προς την αγαπημένη του γυναίκα Ματίλντε Ουρούτια: «Αγαπημένη μου γυναίκα, υπέφερα όσο έγραφα αυτά τα σονέτα, μου προκαλούσαν πόνο και θλίψη, η ευτυχία όμως που νιώθω τώρα που σ’ τα προσφέρω είναι τεράστια σαν μια σαβάνα. Εγώ, όμως, με μεγάλη ταπεινοφροσύνη έφτιαξα τούτα εδώ τα σονέτα από ξύλο: τους έδωσα τον ήχο αυτής της στέρεης, αγνής ύλης και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να φθάσουν στα αφτιά σου."
8. Πώς θα μπορούσα να παραλείψω τον πολυαγαπημένο ρομαντικό ποιητή John Keats και τα υπέροχα λόγια του στο γράμμα προς την Fanny Browne; " Πολυαγαπημένο μου κορίτσι, Μακάρι να μπορούσες να εφεύρεις κάποιο μέσο για να με κάνεις ευτυχισμένο χωρίς εσένα. Κάθε ώρα συγκεντρώνομαι περισσότερο σε σένα. Οτιδήποτε άλλο, έχει γεύση σαν άχυρο στο στόμα μου. Νιώθω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να πάω στην Ιταλία – το γεγονός είναι ότι δεν μπορώ να σε αφήσω, και δεν θα γευτώ ποτέ την ευχαρίστηση έστω και του ενός λεπτού μέχρι να βρεθεί η ευκαιρία να με αφήσεις να ζήσω μαζί σου για πάντα. Αν δεν μπορώ να ζήσω μαζί σου, θα ζήσω μόνος... Μακάρι να μπορούσες να εμφυσήσεις λίγη εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη φύση στην καρδιά μου."
9. Όταν ο "βαρύς" Orson Welles έγραφε ερωτικά γράμματα στην "θεά" Rita Hayworth, τότε λύγιζαν και τα σίδερα..""Είσαι η ζωή μου - η ίδια μου η ζωή. Ποτέ μην φανταστείς ότι η ελπίδα σου έστω πλησιάζει σε αυτό που είσαι εσύ για μένα. Όμορφο, πολύτιμο μωράκι μου- πρόλαβε τον ήλιο! Κάνε τις μέρες μικρότερες μέχρι να συναντηθούμε. Σ 'αγαπώ, αυτό είναι το μόνο γεγονός ."
10. Σου άφησα τελευταίο τον Winston Churchill, ιστορικό πρωθυπουργό της Αγγλίας, γνωστό περισσότερο για το στρατηγικό του ταλέντο και για την αποφασιστικότητά του μπρος σε επικίνδυνα διλήμματα, για να δείς πόσο συγκρατημένα (εμ κοτζάμ πρώτος άνδρας ήταν...) τρυφερά γράφει προς τη γυναίκα του Clementine Churchill: "Στο γράμμα σου από το Μαντράς, έγραψες μερικά λόγια πολύ αγαπητά για μένα, σχετικά με το ότι έχω εμπλουτίσει τη ζωή σου. Δεν μπορώ να σου πω τι ευχαρίστηση μου πρόσφερε αυτό, γιατί αισθάνομαι πάντα πόσο με κατακλύζει το συναίσθημα για το πόσα σου χρωστώ. Πόσο σημαντικό ήταν για μένα που ζούσα όλα αυτά τα χρόνια μέσα στην καρδιά και τη συντροφικότητά σου, καμία φράση δεν μπορεί να περιγράψει».
Τι τα θες τι τα γυρεύεις. Οτιδήποτε και να συμβεί στον πλανήτη, οσοδήποτε κάποιοι θα επιθυμούν να σε μετατρέψουν σε cyborg, δίχως ψυχή και νου να εμπνέονται από τους σπινθήρες του έρωτα και της αγάπης, εσύ δεν μπορείς να χάσεις τίποτε από την ανθρώπινη φύση σου, που "ζεί, αγαπά και μαθαίνει" κατά το βιβλίο του " Dr. Love" Μπουσκάλια. Εκτός κι αν..δεν ζεις. Και μην ξεχνάς ΠΟΤΕ, ότι είσαι γυναίκα και μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, με μόνο όπλο την αγάπη.
Πηγές:
Comments